1. Cacatua l. leadbeateri (Vigors 1831)

Inka kaketoe
 

Beschrijving: De inka kaketoe is grotendeels wit; Kuifveren hebben een rose basis; smalle, rode kuifveren met in het midden een gele band en witte puntjes aan de topjes; het voorhoofd, zijden van de kop, borst en buikstreek zalm-rose, wit wordend bij de lage buikstreek; huid van de oogring is wit-achtig; de iris is donkerbruin; de poten zijn grijs; de snavel is hoornkleurig.
 

De pop heeft hetzelfde uiterlijk als de man, maar zij heeft een witte buikstreek en een bredere gele band in haar kuifveren; haar iris is rood-achtig.
 

Onvolwassen inka kaketoes hebben een iets doffer verenpak; de iris van beide geslachten zijn bruin.

Lengte: 35 cm
 

Verspreiding: Inka kaketoes komen voor in droge en semi-droge gebieden in de binnenlanden van Australie, behalve in het noordoosten.

              
 

2. Cacatua l. mollis (Mathews 1912)
 

Mathew's Pink Cockatoo
 

Beschrijving: als de cacatua leadbeateri, maar met donkerder rood in de kuifveren; de gele band ontbreekt in de kuif of is heel erg vaag aanwezig.
 

De pop heeft het zelfde uiterlijk als de cacatua leadbeateri maar zij heeft ook weinig tot geen geel in haar kuifveren.

Lengte: 35 cm
 

Verspreiding: Alleen in Warburton Mission en Carnamah District, West Australie.
 

Leefomgeving: Deze kaketoes komen voor in gebieden met bomen in de semi-droge en droge gebieden; hij geeft de voorkeur aan eucalyptus- en casuarinabomen; ook ander uitgespreid gebied evenals gebieden waar gras groeit en waar bijna geen bescherming is van bomen; wordt ook vaak gevonden in gebieden waar graan wordt geteeld en bij water.
 

Status: ongebruikelijk tot zeldzaam; in sommige gebieden 'vervangen' door Galahs (Eolophus roseicapillus).
 

Gewoontes: Deze kaketoe wordt meestal gezien in paartjes of in groepjes, slechts bij uitzondering in grote groepen tot ongeveer 600 kaketoes; vaak op dezelfde plek als rose kaketoes; Inka kaketoes brengen het grootste gedeelte van de dag door op de grond of in bosjes en bomen; men kan ze meestal niet benaderen; bij zonsopgang gaan ze drinken, dan fourageren, ze rusten in grote bomen gedurende de hete middag, vlak voor zonsondergang gaan ze weer water zoeken, waarna ze terugkeren naar 'hun' bomen; Inka kaketoes zijn gedeeltelijk nomadisch; hun verspreiding wordt bepaald door de aanwezigheid van water; Deze kaketoes leggen zelden grote afstanden af; ze houden hun kuifje op als ze landen; als ze vliegen doen ze dat gepaard met een continue geroep.
 

Natuurlijk dieet: graszaden, groenten, fruit, bessen, noten, insecten en hun larven; ze vinden vooral meloenzaad erg lekker.
 

Broedgedrag: Varierend, Mei in noord Australie, tussen augustus en december in het zuiden; zij bouwen hun nest in dode bomen en in grote takken; ze geven de voorkeur aan eucalyptus-bomen met water in de buurt; de nestingang bevindt zich zo'n 3m tot 9m boven de grond; het paartje kaketoes hakt samen een nestholletje uit; de bodem van dit hol wordt bedekt met kleine stukjes hout en schors; een nestje heeft 2 to 4 eieren; incubatie-tijd bedraagt 26 dagen; met 8 weken kunnen ze vliegen; jonge kaketoetjes vormen een groepje met hun ouders; de grootte van de eieren is 39.1 x 29.5 mm.
 

Avicultuur: Inka kaketoes zijn af en toe luid; goede slopers; geef ze constant een lading verse takken met bladeren; kan vaak niet samengehouden worden met andere kaketoe-soorten; blijft gereserveerd tot verlegen; ze dienen regelmatig ontwormd te worden omdat ze vaak op de grond scharrelen.
 

www.fluffies.org
Copyright © 2001- 2005 All About Parrots & Alles over papegaaien
All About Parrots  interactive & Alles over papegaaien interactief
All rights reserved. No content may be used or reproduced without the author's written permission